Simo Bogdanović - 1943.

Pre ratnih, devedesetih godina Simo, Milenko, Marko i Vlado Špajzer išli su redovno na trke u susednu Hrvatsku(Našice-21 km, Osijek-16 km), kao i na sve trke u Vojvodini (Bačka Topola, Odžaci, Hajdukovo, Kanjiža, Apatin, Palić, Novi Sad). Bogdanović je bio učesnik i prvog Beogradskog maratona, a u Novom Sadu istrčao je do sada šest maratonskih trka. Najbolje vreme na 42 km 195 m mu je 3:47, iz 1994. g., a na dvostruko kraćoj deonici 1:35:38, u Vrbasu, 1996.
Simo Bogdanović je jedan od organizatora Sobmorskog maratona, uz nezaobilaznog direktora Milenka Popića. Jedno kraće vreme trčanjem se bavila i njegova kćerka Jasna(1981), do odlaska na studije u Novi Sad.
Za one koji Bogdanovića malo bolje poznaju, nije nepoznata činjenica da je zajedno sa Eduardom Burnaćem bio jedan od začetnika karate sporta u Somboru, nakon što se vratio sa studija u Beogradu, gde je svojevremeno nastupao za KK“ Radnički“ sa Crvenog krsta. Nastupao je za KK „Dušan Staničkov“(tadašnji „Agrosavez“), a kasnije bio i funkcioner u istom klubu.
U privatnom životu Bogdanović je vlasnik Biroa za projektovanje, ima i sinove Bogdana(1975) i Borisa(1977), koji već duži niz godina imaju grupu „Rič Bič“, a trenutno su nastanjeni u Beogradu, gde mu živi i rođeni brat Predrag Bogdanović Ci, dugogodišnji sekretar Udruženja književnika Srbije, inače Milenko veliki prijatelj. Kaže da je, nakon što su ga sustigle godine, ali mnogo više problemi sa bronhijama, konačno takmičarskom trčanju došao kraj. U zadnjih nekoliko godina trčao je „skraćeni „ Somborski maraton, do Vamošerovog salaša i nazad, ali je zato celo vreme bio uz Milenka Popića, u organizaciji Somborskog maratona, koji ima otvorena vrata za sve maratonce koji su njegovi dugogodišnji učesnici, ali i za one koji prvi put žele da dođu, i koji će i u buduće biti prepoznatljiv po ljubaznosti domaćina i organizatora, ali i po tome što na meniju, uz ručak, i piće, ima obavezno i nagrade i sve to bez kotizacije. Pa ljudi, gde to još uvek ima.

Milorad Blažić